Dinsdag 14 juni t/m maandag 20 juni. Van Roscoff via l'AberWrach, Cameret naar La Coruna

Dinsdag 14 juni.

Vandaag een trip van 47 mijl naar l'Aber-Wrac'h, wind 4-5 uit het westen. We reven de zeilen en warm ingepakt vertrekken we om 13.00 uur. We ervaren voor het eerst de ocean swell en de Roboot voelt zich in haar nopjes, net als de bemanning. En dit alles onder een blauwe hemel. Een Top dag. Om 21.00 uur maken we lijnen vast in l'Aber-Wrac'h. De bemanning van de stormvogel sluit bij ons de avond af met een borrel.  23.00 uur gaat het licht uit.

Woensdag 15 juli.

Van l'Aber-Wrac'h naar Cameret. Deze tocht stond oorspronkelijk niet in de lijst, maar gezien de vooruitzichten voor de oversteek naar La Coruna is dit een prima vertrekpunt. We zeilen en motorzeilen afwisselend en met Cameret in zicht maken wij nog een uitstapje naar Brest, waar wij onze verse opstappers Rutger en Ernestine oppikken van de steiger in de jachtaven. Qua tijd prima gepland en zo tuffen we 4 man sterk naar Cameret, waar om 20.00 uur de trossen vastliggen. Eten Nasi en delen verhalen. Om 10.30 licht uit.

Donderdag 16 juni.

Een dag met een gouden randje, de korte broek kan aan. Prachtig weer. Rutger en Philip repareren nog wat aandachtspunten. We fourageren voor de overtocht en eten heerlijk van de Cobb, specialiteit van Rutger. We gaan vroeg te kooi.

Vrijdag 17, zaterdag 18 en zondag 19 juni.

Trossen los om 09.00 uur, goed aangekleed, vertrek voor een meerdaagse tocht door de Golf van Biscaje. Een tocht die we in onze dromen weleens gemaakt hebben. Wind dikke 6 in buien kleine 7 WNW. De Roboot voelt zich in haar nopjes met twee reven en een gereefde genua stuiven we weg. Spoedig liggen we vooraan en de kapitein is in zijn nopjes. Er staan golven en soms lijkt het of we in de wasmachine zitten. We worden opgeroepen door de verkeersleiding van Quissant of er een Race van start is gegaan. We stellen ze gerust, het is ook geen alledaags vertrek 15 boten tegelijk richting La Coruna. Met soms meer dan 10 knopen op de teller stuiven we door het water, het devies is nu mijlen pakken, want de voorspelling is dat de wind gaat afnemen.

Rutger en Ernestine zien de eerste dolfijnen en zijn er hoorbaar verrast door de vijf op een rij. Met deze harde wind sturen we met de hand en ook ik ben aan de beurt, geconcentreerd om de balans van de boot te pakken gaat het goed. Bij buien reven we extra en halen ze er daarna weer uit. Ik kook een pasta met paddestoelen en geraste kaas voor de liefhebbers. Hebben een rustige nacht en zeilen op zaterdag met dezelfde wind, maar in een zee die rustiger is verder. We varen de hele dag dezelfde koers met nog steeds goede cijfers op de teller.

We genieten onder het genot van een muziekje, de een zingt mee, de ander geniet in stilte. Tijdens mijn wacht schijnt er een volle maan, die voor ons een snelweg op het water legt waar wij prachtig overheen zeilen. Het is indrukwekkend. Om 07.30 uur hebben wij land in zicht en om 10.30 liggen de trossen vast. Het is ons gelukt, met dank aan Rutger en Ernestine.

Wordt vervolgd...