29, 30 juni en 1 juli Helsinki

Donderdag 29, vrijdag 30 juni en zaterdag 1 juli

Om 06.00 uur bereiken we de uiterton van Helsinki. We manoeuvreren nog twee uur door de scheren en worden na 252 NM om 08.00 uur opgevangen door Robert in een prachtig haventje, NJK Blekholmen op een eiland. De Roboot wordt weer aan de rubbers gelegd, nadat blijkt dat de verwachting windkracht acht uit het Oosten wordt, keren we haar weer om. Er is een jachtclub met restaurant, sauna, eigen pontje naar de stad. Dit alles omgeven door mooie tuin, waar de seringen nog bloeien. Wanneer alles ook binnen weer op de plek ligt, gaan we met de pont over en lopen naar het centrum. Via een overdekte markt, waar we koffie drinken met een heerlijk zoetje en verder over de lokale markt met veel handgemaakte spullen, lopen we naar het centrum. Het doet ons denken aan Parijs, grote hoge gebouwen en veel groen in het midden een chique uitstraling. We keren terug naar de haven, even pas op de plaats. Philip ruilt zijn zeegenoten vlaggetje bij de havenmeester voor een vlaggetje van de jachtclub, met kroon. Voor het avondeten komen we terecht op een terras in het centrum met life music. Met oren op leeftijd kan je elkaar bijna niet verstaan. We eten een salade en zakken voor de koffie, Irish, af in de jachtclub. Daar heeft de tijd stilgestaan, hier spreekt een lang verleden vol tradities. Halfmodellen en vlaggen sieren de wanden. Het wordt steeds later, de kop gaat tevreden in het kussen.

Vrijdag verslapen we ons en steken een half uur later met de pont over voor de hardloopronde. Mijn benen zijn goed op dreef en ik geniet van de omgeving. Voldaan kom ik terug bij de pont, Philip en Hilde sluiten aan. Na het ontbijt gaan de fietsen uit de tas en gaan we op weg naar een watersportzaak. We fietsen door een oude industriële wijk, oa Nokia, die getransformeerd is tot woonwijk op een schitterende manier. Wij drinken koffie in een café, ingenieus gebouwd van glazen wanden die allemaal verrijdbaar zijn. Fietsen verder langs jachthavens en nieuw gebouwde terminals. Kortom een plek in ontwikkeling. Uiteindelijk, na twee uur fietsen, komen we in een soort nautische wijk, waar ze de zeekaarten en handige haken verkopen die we moeten hebben. Lunchen in een café aan een van de havens. De ober heeft 20 jaar geleden een Nederlandse vriendin gehad. Martha uit Amstelveen. Zijn ogen krijgen glans als hij over zijn oude liefde vertelt en wij krijgen een superieure behandeling. Dan trekt de wind aan, lijnen worden gecontroleerd , de vlaggen staan snaarstrak. Wij besluiten met een taxi terug te gaan naar de haven, waar de Roboot de windvlagen goed heeft doorstaan. Borrelen aan boord van de Roboot en eten in de jachtclub voor €10,00 pp een zeilersmenu in een apart zaaltje. Daar treffen we Vera en Leon die morgen opstappen op een Lemsteraak, hun boot blijft hier een week laten liggen. Om 23.00 gaat de kopen het kussen.

Zaterdag om 07.00 uur reveille. Om 08.00 uur steken we over met de pont op hardloopschoenen. Zwaaien Vera en Leon uit. Met Robert loop ik een rondje, Hilde en Philip gaan in hun eigen tempo. Om 10.30 uur palaver op de Zeerob over het vertrek morgen naar Hamina. We klungelen wat aan boord, doen de laatste wasjes en gaan naar de supermarkt voordat de fietsen in de zak verdwijnen. Raken verstrikt in de Gay Paride, een chaos. Uiteindelijk hebben we alle spullen in de fietstassen en genieten, lopend langs de havenkom, van een croissant. Na twee happen pikt een meeuw deze vliegensvlug uit mijn hand. Weg croissant. Twee tellen later gebeurt bij Philip hetzelfde. Aan boord alles inruimen, laatste was opvouwen. We zijn klaar voor de volgende stap. Drinken borrel aan boord van de Stormvogel en eten snelle hap bij de jachtclub. Tijdig te kooi.