2, 3 en 4 juli Helsinki naar Kronstadt

Zondag 2, maandag 3 en dinsdag 4 juli

Reveille 07.00 uur. Wind NE 25 - 30 kn. Afstand 82 NM. 08.00 trossen los voor tocht naar Hamina. Er staat nog een flinke deining van de afgelopen dagen en de wind is ook nog fors. We moeten er tegenin, dus batsen op de golven. Philip neemt een zeeziektepil en ik sta aan het roer. Om 09.00 uur overlegt Philip met de zeegenoten, omdat we te weinig voortgang maken, 3 kn. De voorspelling is dat de wind gaat afzwakken om 11.00 uur, wij kijken het tot die tijd aan en anders keren we terug. De wind blijft doorstaan ook om 11.00 uur is dat het geval. Philip heeft intussen een uitwijkhaven gevonden zodat we niet te veel afstand verliezen. 11.00 uur meldt de Roboot het voor gezien te hebben en vaart naar de uitwijkhaven. De Stormvogel volgt ons, de Zeerob vaart door. De haven blijkt een privé haven te zijn, maar plek voor twee boten hebben ze wel. We liggen daar perfect. We hebben een rustige dag, luieren wat en eten aan boord van de Roboot. Waar de commodore van de haven zich meldt. Hij heeft een houten trimaran en geeft ons tips om door de Finse scheren te varen. Hij is een beetje een bankklever, maar nadat we hem hebben betaald, neemt hij de kuierlatten. De Zeerob is inmiddels in Hamina aangekomen. Wij gaan tevreden te kooi.

Maandag om 06.00 Reveille. Wind 10 - 12 kn draaiend naar W. Tocht naar Haapasari, waar wij uitklaren uit Europa. Tocht van 68 NM. 07.00 trossen los. Het is een sombere dag, werkelijk alles is grijs. Vanaf 12.00 uur regent het af en toe. Niets of niemand te zien, geen zeilboot, geen vogels. Uiteindelijk knopen we de lijnen vast, na wat gescharrel door de staken, om 18.30 uur in Haapasari. We worden opgewacht door twee douaniers, een norse lange en een in opleiding, die melden dat ze tot 10.00 uur morgenochtend open zijn. Hopelijk kunnen ze kopieën maken van onze documenten die we nodig hebben voor inklaring in Rusland. We eten aan boord van de Stormvogel en steken bijtijds de kop in het kussen.

Dinsdag 07.00 reveille, 08.00 uur vertrekken Hilde en Philip met alle documenten naar de douanepost. Ze worden drie minuten goed opgenomen en dan ontdooien de douaniers. Ze maken de gevraagde kopieën en komen daarna aan boord. Alles moeten ze zien, alle kastjes gaan open en wordt gefilmd, bootregistratienummer wordt gecontroleerd en na ruim anderhalf uur varen we verder. Met Vladimir, onze contactpersoon in Sint Petersburg, hebben we constant contact. Hij heeft ons al aangemeld bij de nodige Russische autoriteiten. Na 5 NM melden wij ons aan bij de Russische kustwacht. Drie keer oproepen en we mogen verder. We hijsen de zeilen en navigeren langs de shippinglane verder naar het oosten. Uiteindelijk krijgen we land in zicht en knopen de lijnen, na een zoektocht, om 23.00 uur vast in Kronstadt, 78 NM na vertrek uit Haapasari. We liggen aan een betonnen vlonder met allerlei uitsteeksels, onrustig door de vele schepen die langskomen. We worden bekeken met een verrekijker, het voelt niet prettig. Ik word weggestuurd voor de paspoortcontrole, terwijl Philip een man van de immigratie aan boord krijgt die werkelijk alles moet zien. Onder de bedden,  in de kasten, achter de kussens, onder de vlonders, de bakskisten en dat wordt allemaal gefilmd. Norse mensen en spreken geen woord over de grens. Hier horen we ook dat we maar drie liter drank pp mogen invoeren. Wij hebben gelukkig nog wat plekken waar we kunnen stouwen. Om 01.30 uur gaat de kop in het kussen, na een enerverende dag.