5 juli Kronstadt - Sint Petersburg

Woensdag 5 juli

Reveille 07.00 uur. Hebben nog tijd de meeste drank te verstoppen in de pannenkast, die ze gisteren niet gezien hebben. De pannen gaan gedeeltelijk in de oven en de rest staat in de gootsteen of ze afgewassen zijn. Vladimir meldt zich en dat geeft een vertrouwd gevoel, een prima hulp ook bij het invullen van alle mogelijke Russische formulieren. Kees van de Stormvogel bleek gisteren al te horen gekregen dat hij te veel drank aan boord had en is vannacht al bezig geweest de wijn in de vuilwatertank te gieten. Zij zijn als eerste aan de beurt en dat gaat niet goed, er is nog te veel. Er is een tweede controle nodig op de Stormvogel. Alle treetjes bier moeten leeg, naderhand nemen ze een foto van de afvalzak. De Stormvogel is drooggelegd. Dan komen ze bij ons. Vladimir voelt met ons mee en biedt zijn rugzak aan om overtollige drank in te doen. Net als Philip wat in de handen heeft komt de douane binnen. Na de minutieuze inspectie moeten wij mee naar binnen. Nog meer papierwerk, we zijn Vladimir dankbaar voor zijn hulp, anders had het zeker nog langer geduurd. Tegen enen worden we vrijgegeven en varen we ons laatste stuk van 19 NM naar ons doel, op eigen kiel naar Sint Petersburg. Wat gaan we aantreffen. 
Van verre zien we een enorme naald opdoemen. Het blijkt het nieuwe hoofdkantoor van Gaspron te zijn. Later horen we dat niemand hoger mag bouwen dan de piek van de Petrus Pauluskerk. Gaspron heeft beloofd ook de omgeving een boost te geven en krijgt daarom toestemming vele meters hoger te bouwen. Geld is macht hier. We liggen, naar horen zeggen, in de meest prestigieuze jachthaven van Sint Petersburg. Als we aankomen staat Vladimir al op de steiger ons op te wachten, met de sleutels en de codes. Echt fantastisch. We meren af langs een 30 meter lang zwart ginpalace. Aan ginpalaces  geen gebrek in deze haven. De haven is slecht onderhouden. We doen een voor en achter aan boord van de Roboot. Dan komen Robert en Dianne terug van een rondje op de fiets door de stad. We eten in een 'gammel' café Rhinda op aanraden van Vladimir. Ze spreken alleen Russisch en we spreken met elkaar via de I-Phone. Goed gezelschap, prima wijn en eten wat de pot schaft. We gaan voldaan met de kop in het kussen.