6 t/m 8 juli Sint Petersburg

6 juli - Voordat we op verkenning gaan, knopen we de hardloopschoenen vast. Na een douche en het ontbijt gaan de fietsen uit de tas en op naar daar waar we voor gekomen zijn. We fietsen door een verwaarloosde wijk over de stoep naar het centrum. Steken over met gevaar voor eigen leven. Het verkeer is chaotisch. We hebben veel bekijks met onze fietsen. Menig Chinees schiet een plaatje van ons. Zo komen we op het Plein der Kunsten, met o.a. De Hermitage. Wat het meest opvalt is de enorme rij mensen die staat te wachten om naar binnen te gaan. Wij zetten onze fietsen op de binnenplaats van de Hermitage vast aan een hek. En gaan met het kaartje van vrienden van de Hermitage naar binnen, omzeilen zo de rijen maar niet de kassa. Nu blijkt, vandaag gratis toegang te zijn. Overdonderd door rijkdom en overdaad schuifelen we achter de meute aan langs, schilderijen, gobelins, interieurs, kunstwerken, sieraden, borstbeelden en snuisterijen. Wat een rijke geschiedenis, het geeft ons gemengde gevoelens. Het is te veel, na twee uur vinden we het mooi en besluiten nog tot een consumptie in het café, waar blijkt dat we onze betaalpas niet ge-upgrade hebben tot werelddekking. Uit het niets staan daar ineens Robert en Dianne, die ons voorzien van wat roebels. Dit heeft zo moeten zijn. We doen nog een rondje op de fiets door de stad en gaan dan via een supermarktje, waar we met handen en voeten duidelijk maken waar we naar op zoek zijn, terug naar de haven. Gebruiken internet in de basement van het havengebouw, de geur is niet fijn dus blijven we maar kort. Eten aan boord en leggen de kop vroeg in het kussen.
7 juli - Robert verjaart en we brengen hem bloemen, toeters, bellen en een obade. Om half tien gaan we op pad met een busje en Elena, onze gids voor vandaag, die heel goed. Nederlands spreekt. Elena is een wandelende encyclopedie, jaartallen, namen, stambomen ze kent ze allemaal en straalt veel trots uit voor haar stad. We beginnen bij de Petrus en Paulus vesting, een strategisch eilandje in de Neva. Hier staat oa de kathedraal met de hoogste toren van Sint Petersburg. Binnen alles goud en vol met graftombes van de tsaren, hun geliefden en kinderen. Bij het verlaten van de kathedraal worden we getrakteerd op een, A Capello, Russisch gezang. We bezoeken een onderaardse gang en kazemat die na restauratie geopend is door Willem Alexander. Weer in de bus naar souvenirwinkel waar ze postzegels en koffie hebben. Onderweg veel informatie over alles wat we zien. Een Russische lunch in ' de rode fiets '. Van buiten zou je het niet zeggen maar binnen zeer smaakvol. We drinken wodka en zingen de jarige toe. Een typisch Russische lunch met dikke soep en pannenkoekjes. Lopend gaan we naar het kantoor van Elena in de Hollandse kerk, waar we bekende Nederlanders, de vrienden van Sint Petersburg, op de foto zien. Zelfs een kaart van Nederland met plaatsnamen in het Russisch. Buiten alle informatie en al het moois wat we te zien krijgen, zijn we ook nieuwsgierig naar wat zij vindt van het Russische leven. Daar praat ze alleen in de auto over. Gorbatsjov was in haar ogen de grootste boef, terwijl wij dachten dat hij juist verlichting en toenadering zocht tot het westen. In die tijd had zij geen inkomen en geen eten. Tijdens een familie-etentje liet haar vader zich kritisch uit over het regime in Rusland en heeft dat moeten bekopen met een gevangenschap op de Noordpool van twee jaar. Verraden door eigen familie aan de KGB. Nederland staat er helemaal niet goed op. Nederlandse kaas wordt aangelengd met palmolie en de bloemen hebben besmette meeldraden, zo zeggen de campagnes. Toch goed te weten dat Tsaar Peter erg gecharmeerd was van Nederland. Houtbewerken leerde hij in de Zaanstreek en linnen werd gemaakt door bewoners uit Vriezeveen die hierheen getrokken zijn in 91 dagen. Via de overdekte Sytnymarkt met een enorm aanbod, waar Elena voor ons afdingt bij het fruit, de kaas en yoghurt, gaan we terug naar de haven. Een meer dan enerverende dag en een hoofd vol informatie. We kleden ons om en fietsen naar een café op uitnodiging van Robert en Dianne, daar vieren wij hun beide verjaardagen. Van buiten niets te zien, maar binnen des te verrassender. Philip heeft weer een lullepotje, we eten heerlijk en hebben een gezellige avond. Fietsen terug en om 24.00 uur gaat de volle kop in het kussen.
8 juli - Robert en Dianne vertrekken vandaag, dus nemen wij afscheid van elkaar. Wij op de fiets naar het plein der Kunsten. Daar ontmoeten wij onze gids voor vandaag. Wij gaan naar Peterhof, een strategische plek voor het zomerpaleis van Tsaar Peter, gekozen om het zicht op de stad en de Finse Golf. De fietsen zetten wij vast aan het hek van de Hermitage achter de verkoper van de Ferry-kaartjes. Wij stappen op een boot die ook op het Noordzeekanaal vaart tussen IJmuiden en Amsterdam. Met grote snelheid overbruggen wij de afstand. Hier ook weer duizenden toeristen. Zomerpaleis, 1050 kamers, is gebouwd naar voorbeeld van Versailles met veel goud, pracht en praal. Prachtige tuinen, bloemen, fonteinen en veel aandacht voor de overwinning op de Zweden destijds, in de vorm van leeuwen. alles in symmetrie. Aan de waterkant heeft hij een klein paleis Monplaisir gebouwd in Hollandse stijl met de kleine raampjes uit de Zaanstreek. Nadat we weer verzadigd zijn met informatie eten we nog een pannenkoekje, waar Philip en ik lang last van hebben gehad en gaan terug met de boot. Nemen afscheid van de gids en fietsen naar de haven.
Om half acht komt Vladimir met zijn vrouw Alla een borrel drinken. We wisselen veel informatie uit over Nederland en Rusland. Hij is veel positiever over de onderlinge verhoudingen, reist veel en zou het vreselijk vinden als daar restricties aan zouden worden gesteld. Kent vrienden van Kees in Gouda. Zijn hart smolt toen hij de foto van Zoef zag. Ze hebben een Jack Russel van 9 maanden. We ruilen een fles Russische champagne tegen een vlaggetje van de zeegenoten. Bij het afscheid trakteert hij ons op een Hollandse uitspraak, tjonge jonge, jonge.  Wereldburgers en vrienden voor het leven, dat hebben we goed gedaan, het was een mooie avond. 
Tevreden gaat de kop om 23.00 in het kussen.