Visby, zaterdag 24, zondag 25 en maandag 26 juni

24, 25 en 26 juni

Bijtijds uit de veren, hardloopschoenentijd. Ik loop altijd alleen, nu met Dianne en Robert mee. Een nieuwe ervaring. En na 3 kilometer langs de zee gelopen te hebben, aanvaard ik de terugweg. Je moet per slot van rekening ook weer terug. Philip en Hilde gaan ook steeds beter. Na het ontbijt vieren we de verjaardag van Kees op de Stormvogel, een goed bouwjaar, 1950. De boot is prachtig versierd en zoals het hoort zingen wij uit volle borst. Onze vooraf ingeslagen pakjes waren niet meer te vinden, creatieve geesten verzinnen dan snel een alternatief. Begeleid door een passende speech van Philip wordt het aangeboden. Als iedereen aan zijn lippen hangt, vraagt Dianne zich af wat er anders is aan de Nederlandse vlag op de Zeerob. Blauw boven????? 
Na een paar wasjes gaan we Visby verkennen, maar ons oog wordt getrokken door een ander Nederlands zeilschip , de Helle3 van Jan en Carin, die af moesten haken voor de Azorentrip. Even relingkleven om bij te praten. Visby is een prachtige Hanzestad. De kleine kronkelige straatjes met kinderkopjes, de rode daken, de oude muur, het mooie plein en de relaxte sfeer, geven je het gevoel dat je welkom bent. We drinken koffie, Dianne en Robert schuiven aan en we komen aan de praat met vrijwilligers van de 'Island games' organisatie. Honderden sporters zijn hier om te strijden voor de cup. Visby is 'host' dit jaar.
's Avonds voortreffelijk gegeten in een idyllische tuin van een sterrenrestaurant op uitnodiging van Hilde en Kees. Goed aangekleed treden we aan. En we worden verrast, onze smaakpapillen maken weer overuren. Aan het eind komt de bediening met bloemen en brengen de jarige een ode. Voldaan en tevreden gaat de kop in het kussen.
Inmiddels is de wind flink aangetrokken en krijgen we een onrustige nacht. Eerst vaart een boot tegen ons aan, waardoor wij wakker worden. Schipper en zijn vrouw hebben woorden, wij gelukkig geen schade. De lijnen met rubbers worden weer gespannen en zo hopen we nog een oogje dicht te kunnen doen. Voor vandaag hebben we een auto gehuurd, een gele Skoda, en gaan na het ontbijt op pad. We kiezen voor het Noorden van het eiland en krijgen een mooie indruk van Gotland. Bezoeken de Faro Church, het Bergmann centre, de Langhammars en zien traditionele boerderijen. Eten een perfecte lunch in een simpele, smaakvolle Zweedse kroeg met de juiste muziek. Alles is even relaxt. Op de terugweg gaan we langs de Langhammars en komen in een klein haventje aan de noordkant van het eiland met de bekende rode Zweedse houten huisjes, een viswinkel en een café. Daar is de BBQ aan, de salades staan klaar, het is een zoete inval. Iedereen pakt en schept op. Wij gaan voor een heerlijk stukje taart. We rijden terug met een hoofd vol indrukken en ik vraag me af waarom we hier nooit eerder geweest zijn, wetend dat er nog meer komt achter de voor ons nog onbekende horizon. Om 20.30 uur gaat het licht uit aan boord van de Roboot.
Wind, wind en nog eens wind. Het gepiep van de stootkussens maakt ons wakker. Eruit. Stootkussens aan de wal bevestigd en de rust keert terug en wij in bed. 
De wind blijft doorstaan, ik word er moe van dat gieren door het wand. Schoenen aan en lopen, tegen de wind in, dat valt niet mee, wat moet dat moet. Na het ontbijt palaver op de Zeerob, (Pierre Tietjens zal altijd aan Visby blijven hangen !!) zij besluiten aan het eind van de middag te vertrekken naar Helsinki, de Stormvogel en Roboot doen dat morgenochtend. Werk aan de winkel. Diesel tanken, kaarten kopiëren, laatste wasjes, de blog en ik maak met Hilde nog een laatste rondje door Visby. We eten met Hilde en Kees aan de haven in cafe'tje met vijf tafeltjes. Van buiten eenvoudig, binnen klopt alles, de inrichting, kleine details, de muziek, het gezelschap en het eten dat voortreffelijk is. Een prima avond, waardoor wij te laat de kop in het kussen leggen.

24